Soms begint iets groots met een klein moment.
Voor mij was dat tijdens de Wicked Skills-training, in een oefening met de Triadische Dialoog.
Mijn medecursist Joep moest een willekeurige foto kiezen uit een National Geographic-tijdschrift en koos een beeld van een vrouw die hoog in de bergen een pad oploopt, omringd door gebedsvlaggetjes, met een vastberaden blik in haar ogen — op zoek naar Shangri-La. Over die foto mocht ik met hem in gesprek, om te ervaren hoe over een ogenschijnlijk willekeurig onderwerp toch een diepgaand gesprek kan ontstaan.

In het gesprek vertelde Joep dat haar blik hem raakte: “Ze heeft het zwaar, maar ze geeft niet op.”
Hij zei dat hij ook wel eens zoiets wilde meemaken — voor een doel gaan, hard werken, doorzetten en het uiteindelijk volbrengen.
Ik deelde mijn ervaring met de Eiger Panorama Trail, hoe bijzonder het is om samen met vrienden naar zo’n moment toe te werken, de tegenslagen te delen, en dan aan de finish te staan met het gevoel: “We hebben het gehaald.”

Toen ik vroeg welk doel hij zelf ooit wilde aangaan, noemde Joep Alpe d’HuZes. Hij vertelde dat kanker in zijn familie veel heeft betekend, maar dat hij het spannend vond om eraan te beginnen en twijfelde of hij zoiets alleen wel aan zou kunnen.
Ik stak daarop mijn hand uit en zei: “Nou, dan gaan we dat samen toch doen?!”
Zijn blik op dat moment — een mengeling van schrik, dankbaarheid en vastberadenheid — vergeet ik nooit meer.
Inmiddels hebben twee andere cursisten, Mariëlle en Mei Li, zich bij ons aangesloten en vormen we team Climb like it’s Wicked.
Zo is uit een toevallig gesprek een concreet doel ontstaan: samen omhoog, samen volhouden, samen iets bijdragen.

🎗️ Waarom dit mij persoonlijk raakt

Sinds ik me erin ben gaan verdiepen, besef ik pas hoeveel kanker in mijn eigen omgeving aanwezig is:
- Een neefje dat op heel jonge leeftijd aan leukemie overleed
- Een oom die leeft met prostaatkanker
- Een vriendin die gelukkig genezen is van een hersentumor
- Een opa die leed aan prostaatkanker
- Een buurman die veel te jong overleed aan leukemie
- Een collega die met rugklachten naar huis ging en een paar weken later aan kanker overleed
- Een buurmeisje dat gelukkig genezen is van borstkanker
- Mijn schoonvader, die ik nooit heb gekend omdat hij aan longkanker overleed
- En mijn moeder, die al tientallen jaren leeft met Essentiële Trombocytose (ET)

Als zoon heeft de ziekte van mijn moeder natuurlijk de grootste invloed op mij.
Ze is al bijna veertig jaar ziek, en de chronische vermoeidheid door de ziekte en de bijwerkingen van de dagelijkse chemo hebben een enorme impact op haar kwaliteit van leven. Het heeft haar leven stap voor stap kleiner gemaakt — ze kan niet meer de blijmoedige en creatieve vrouw en moeder zijn die ze eigenlijk is, en dat raakt mij heel erg diep.

De gesprekken over behandelingsverboden en euthanasie waren de laatste jaren steeds vaker aan de orde, en iedere keer dreef dat ons door een emotionele achtbaan.
Die momenten hebben me geleerd dat er tijden zijn waarop rust en waardigheid belangrijker zijn dan doorvechten — dat opgeven niet hetzelfde is als falen, maar juist een moedig besluit om vrede te hebben met wat het is.

Het motto van Alpe d’HuZes is “Opgeven is geen optie.”
Dat geloof ik voluit als het gaat om onderzoek, om hoop, om waardig leven.
Maar ik heb ook geleerd dat er momenten zijn waarop het wél een optie mag zijn — als verder vechten geen kwaliteit van leven meer oplevert.

Doodgaan hoort bij het leven, maar het is zó pijnlijk wanneer ziekte het leven te vroeg of te lang in zijn greep houdt.

🏃‍♂️‍➡️ Wat ik ga doen

Samen met Joep, Mariëlle en Mei Li ga ik in juni 2026 de Alpe d’Huez beklimmen voor KWF Kankerbestrijding.
Mijn doel is vier keer hardlopend omhoog te gaan — een aantal zomaar op buikgevoel gekozen. Of het haalbaar is zal blijken, maar ik weet zeker dat het vaak genoeg is om “Opgeven is geen optie” te ervaren en motivatie te halen uit de verhalen en gezichten van de mensen die ik in gedachten meeneem.

Ik doe dit om geld in te zamelen voor kankeronderzoek, maar ook als eerbetoon aan iedereen die leeft met ziekte, en aan de mensen die hen dragen.

Mijn doel is om minimaal € 2.500 op te halen — maar eerlijk gezegd hoop ik dat het veel meer wordt.

❤️ Wil je me helpen?

- Doneer via deze actiepagina
- Deel mijn verhaal, zodat het meer mensen bereikt
- Of stuur gewoon een berichtje van aanmoediging — ook dat helpt

Elke bijdrage, groot of klein, maakt verschil.
Voor onderzoek. Voor begrip. Voor hoop.

Opgeven is geen optie. Maar samen doorgaan — dat wél.