Waarom ik meedoe aan Alpe d'HuZes

Alp du Zes – Voor iedereen die ik niet kan vergeten

Mijn naam is Paul, en dit jaar beklim ik de berg niet zomaar.
Ik doe het omdat kanker te vaak en te dichtbij kwam.
Omdat ik gezichten voor me zie. Namen voel. Stiltes hoor.

Ik doe het omdat ik mensen heb verloren die hier nog hadden moeten zijn.
En omdat ik ook mensen ken die nog elke dag vechten, met hoop, met twijfels, met moed.

Waarom ik ga

Er komt een moment waarop je niet meer kunt toekijken.
Waarin je voelt: ik moet íets doen.

Voor mij werd dat Alp du Zes.

Niet omdat ik zo’n extreme sporter ben.
Maar omdat de uitdaging symbool staat voor wat kanker doet:
het is zwaar, oneerlijk, uitputtend — en toch ga je door.

Iedere stap omhoog voelt als een kleine overwinning.
Iedere bocht als een herinnering.
Elke kilometer als een eerbetoon.

Ik loop voor:

Ik loop voor hen die de strijd verloren.
Voor hen die nu middenin de strijd zitten.
Voor gezinnen die hun leven opnieuw moeten vormgeven.
En ja…

Ik loop ook omdat ik hoop.
Omdat ik geloof dat het anders kan.
Dat onderzoek levens redt — misschien die van iemand die jij of ik liefhebben.

Hoe jij kunt helpen

Jij kunt mij helpen deze berg te beklimmen:

• 💛 Door te doneren

• 🙌 Door mijn rit te delen

• 🤲 Of simpelweg door iemand te vertellen waarom dit belangrijk is

Geen bijdrage is te klein.
Want wat klein begint, kan het verschil maken tussen verlies en toekomst.

Samen naar boven

Op de top gaat het niet om snelheid.
Niet om wie het eerst boven is.
Maar om samen stoppen met accepteren dat kanker iedere dag levens breekt.